نویسنده: خادمی، عاطفه* ؛ صادقی فسایی، سهیلا ؛ نجفی، طیبه ؛
چکیده: مقاله حاضر با اتخاذ روش تحلیل انتقادی گفتمان، در صدد پاسخگویی به دو پرسش اساسی است: در رابطه با تحول در وضعیت اجتماعی زنان، طی سه دهه گذشته بعد از انقلاب اسلامی، چه گفتمان هایی در نهاد اجرایی کشور شکل گرفته است؟ و با توجه به گفتمان های احصا شده، زنان چه جایگاهی در این گفتمان ها دارند؟ نتایج تحلیل اثبات می کند گفتمان دوره سازندگی توسعه گرای نظارت محور است، چرا که رویکردی نظارتی و مصرف محور به زنان داشته است. گفتمان دوره اصلاحات، لیبرال گرای مشارکت محور نام گذاری شده است، چرا که با اتخاذ رویکرد لیبرال، سعی در توسعه مشارکت اجتماعی زنان داشته است؛ و بالاخره دوره عدالت و مهرورزی، گفتمانی را اتخاذ کرده است که آن را گفتمان توده گرای وظیفه محور می نامیم، چرا که از یک سو، مشارکت اجتماعی زنان را در حضور توده وار اجتماعی تاویل می کند و از سوی دیگر، با اتخاذ رویکردی مرتجع، مکررا وظایفی مانند مادری و همسری زنان که در رابطه با مردان موضوعیت دارند را بازتولید می کند.
منبع: مطالعات الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی بهار و تابستان 1395 – شماره 7 رتبه: علمی-پژوهشی (27 صفحه – از 175 تا 201 )
The Discourse Analysis of the Three Presidential Periods of IRI in the Field of Women’s Social Status
Author: Atefeh, Khademi*; Soheila, Ssadegh Fasaee; Tayebeh, Najafi;
Abstract: This article is aimed at answering two basic questions through adopting the critical-discourse analysis: Over the past three decades after the Islamic Revolution and with respect to the change in the social status of women what discourses are formed in administrations in Iran? And according to the recognized discourses، what is the status of women in them? Based on analytical results، the discourse of “the construction period” should be named “developmental surveillance-center discourse” because it has been a surveillance-centric and consumer-driven approach to women. The discourse of “reformation period” has been named “liberal-based participant-center discourse”، because by adopting a liberal approach، it has been trying to develop women’s social participation. And finally، the discourse of “justice and compassion period” has adopted a discourse that can be named “task-driven populist discourse”، because on the one hand، it interprets the social participation of women in the social mass and on the other hand، by adopting a reactionary approach، it repeatedly reproduces the tasks of women like motherhood and wifehood which are relevant in association with men.