نویسنده: نجابت خواه، مرتضی* ؛ فقیه لاریجانی، فرهنگ ؛
چکیده: رسیدگی به شکایات کارکنان دولت از حیث تضییع حقوق استخدامی براساس بند 3 مادۀ 10 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری بر عهدۀ نهاد مذکور قرار گرفته است. در قانون مدیریت خدمات کشوری، قرارداد یکی از روشهای اصلی استخدام در دستگاه‌های اجرایی است، درحالی‌که قراردادها موضوع صلاحیت این نهاد قرار نمیگیرند؛ با این وصف، این سؤال مطرح میشود که مبنای پذیرش صلاحیت دیوان در رسیدگی به دعاوی ناشی از قراردادهای استخدامی چیست؟ این مقاله درصدد است تا با شناسایی ماهیت قانونی استخدام عمومی و تلقی قرارداد استخدامی به‌عنوان یک قرارداد اداری که شرایط، آثار و احکام آن به موجب مقررات قانونی تعیین میشود و هر گونه تغییر در مفاد آن منوط به تصویب مقررات قانونی جدید است و ارادۀ طرفین در تنظیم و انعقاد آن مدخلیتی ندارد، پاسخی حقوقی برای سؤال مذکور بیابد. ضمن تحلیل موضوع، با استفاده از مفاد رأی وحدت رویۀ شمارۀ 942 مورخ 21/12/1391 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، نتیجه‌گیری میشود که قراردادهای استخدامی موضوع قانون مدیریت از قراردادهایی که دعاوی مربوط به آنها، به موجب رأی وحدت رویۀ شمارۀ 33 مورخ 29/2/1375 هیأت عمومی دیوان به‌دلیل ترافعی بودن از صلاحیت دیوان خارج شدهاند، انصراف موضوعی دارد.
منبع: مطالعات حقوق عمومی تابستان 1395، دوره چهل و ششم – شماره 2 رتبه: علمی-پژوهشی/ISC (16 صفحه – از 231 تا 246 )
The juridiction of Administrative Justice Court in connection with the complaints arising from the public employment contracts
Author: Morteza, Nejabatkhah*; Farhang, Faghih Larijani;
Abstract: According to clause (3) of article (10) of Administrative Justice Court’s code، public employees’ claims against administrative bodies regarding violations of employment rights are under The Court’s juridictions. Even though The Public Services Code states them as one of the main formats of public employment in governmental bodies، contracts don’t fall under the above-mentioned court’s juridiction. As a result، an essential question emerges: what is the basis of Administrative Justice Court’s jurisdiction in accepting claims based on contractual employment? To reach an answer، this essay intends to recognize a distinction between contractual employments and private contracts that are not under The Court’s juridiction in accordance to the decision of its general board. The argument is that the employment’s contract has a law-based nature. All conditions، consequences and regulations of an administrative contract are determined by the law. Any alterations to its content depend on enacting new provisions and finally، parties’ consent is irrelevant to conclude an administrative contract.