نویسنده: راسخ، محمد ؛ پورسید آقایی، سید حمید ؛
چکیده: شکل گرایی، یکی از رویکردهای کهن، همواره بحث‌ها و چالش‌هایی را در حوزه منطق حقوق به همراه داشته است. این رویکرد بر شکل یا صورت قواعد تأکید نموده و آن را از محتوای آنها جدا میداند. شکل گرایی زمانی رویکرد غالب در نظامهای حقوقی بود، اما امروزه با نقد و بازبینی جدی روبهرو شده است. پارهای مکاتب و رویکردهای جدید، مانند واقع‌گرایی یا اثباتگرایی حقوقی، در واکنش به شکل گرایی یا به منظور تصحیح آن حیات یافته و هر یک با تعبیر و گمان خود این رویکرد را نقد کردهاند. این نوشتار بر آن است، ضمن ارائه تعریفی از شکل گرایی و تبلورهای آن، مشکلات این رویکرد را در قلمرو استدلال حقوقی بنمایاند. باور به شکل گرایی آثاری منفی بر نظامهای حقوقی بر جای گذارده که بررسی آنها میتواند نظامهای حقوقی را از این آثار برهاند. در مقابل، شکل گرایی به نوبه خود در تلاش برای بازیابی و اصلاح خود بوده است.
منبع: تحقیقات حقوقی تابستان 1395 – شماره 74 رتبه: علمی-پژوهشی/ISC (16 صفحه – از 69 تا 84 )
