نویسنده: براتعلی پور، مهدی* ؛
چکیده: در اندیشه‌ورزی دیرپای فلسفی و اجتماعی، آرمان عدالت‌خواهی همواره جایگاهی برجسته داشته است، (تاریخچه) اما این آرمان در هر دو روایت هستی‌شناختی و هنجاری با ناسازنمایی روبه‌رو است؛ (مسئله) گرهی که روشمند به چالش کشیده نشده است. (پیشینه) پرسش اصلی مقاله این است که انقلاب اسلامی به آرمان عدالت‌خواهی در دو روایت هستی‌شناختی و هنجاری چه پاسخی می‌دهد؟ (سؤال) الگوپردازی آرمان عدالت اجتماعی در انقلاب اسلامی ایران در دو روایت هستی‌شناختی و هنجاری، به طور همزمان بر دو وجه شکوفایی فردی و هم‌نوایی جماعتی دلالت دارد. (فرضیه) این نوشتار همراه با واکاوی ناسازنمایی این دو روایت، درصدد ارائه الگویی از عدالت اجتماعی است که با سخنان بنیانگذار انقلاب اسلامی و قانون اساسی جمهوری اسلامی تناسب داشته باشد. (هدف) مقاله، به ترتیب از دو روش تاریخی و هرمنوتیک متن‌محور، در بررسی شکل‌گیری جماعت‌ها و نهادسازی‌های مردمی آغازین در دوره پس از انقلاب اسلامی و تأمل در سیاست‌های کلی برنامه‌های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی بهره می‌جوید. (روش) دلالت آرمان عدالت اجتماعی انقلاب اسلامی ایران در دو روایت هستی‌شناختی و هنجاری، به طور همزمان بر دو وجه هم‌نوایی جماعتی و شکوفایی فردی و هم‌نشینی و سازگاری این مفهوم با عدالت توزیعی در معنای فرصت‌های برابر، کاهش فاصله طبقاتی و رفع نیازهای اساسی محرومان جامعه، از نتایج مقاله است. (یافته)
منبع: پژوهش های سیاست اسلامی پاییز و زمستان 1394 – شماره 8 رتبه: علمی-پژوهشی/ISC (24 صفحه – از 33 تا 56 )
Modelling the Policy of Social Justice in post-Islamic Revolutionary Iran; An Answer to the Paradox of Two Ontological and Normative Narratives
Author: Mahdi, Baratalipour*;
Abstract: In the long-standing philosophical and social thinking, justice-seeking ideal has always had a prominent place, (History) but this ideal in both ontological and normative narratives is faced with paradox; (Problem) a problem which has not been systematically challenged yet. (History) The main question of the present article is: what is the answer of the Islaic Revolution to justice-seeking ideal in two ontological and normative narrations? (Question) Modelling the ideal of social justice in the Islamic Revolution of Iran simultanously implies two dimensions of individual actualization and social conformity. (Hypothesis) The present paper, along with investigating the paradox of these two narrations, seeks to present a model of social justice which is comatible with the words of the founder of the Islamic Revolution and the Constitution of the Islamic Republic. (Objective)
The article uses historical and text-oriented hermeneutic methods in studying the formation of communities and institutions in the post-revolutionary period and thinking about the general policies of economic, social, and cultural development programs. (Methodology) The implication of the ideal of social justice of the Islamic Revolutionary of Iran on two ontological and normative narrationssimultanously on two dimensions of social conformity and individual actualization and the comformity of this concept with distributive justice in the sense of equal opportunities, decreasing class distance and fulfilling basic needs of deprived people in the society are among the findings of the present article. (Finding)