نویسنده: شهابی، مهدی *؛
چکیده: تأکید بر علت فاعلی و ارتباط وثیق علت صوری و به‌ویژه علت غایی با آن در مؤلفه‌های ذاتی عدالت طبیعی، دوگانگی عقل و عدالت طبیعی را در اندیشۀ طرفداران عقل منبع موجب شده است؛ زیرا همان تأکید، درک کامل ساز‌و‌کار عدالت طبیعی و محتوای آن را برای عقلانیت انسان‌گرایانه غیرممکن می‌کند و به همین دلیل نمی‌توان از وحدت عقلانیت و عدالت طبیعی سخن گفت. دوگانگی نشان از نوعی وحدت‌گرایی خدامحور در مبنای التزام‌آوری قاعدۀ حقوقی و نبود معیاری برای سنجش اعتبار محتوای نظام تشریع دارد. به‌این‌ترتیب، عقل به عقل منبع فرو می‌کاهد؛ عقلی که فقط مُدرِک است، و حکم‌کننده یا ایجاد‌کنندۀ قاعدۀ حقوقی نیست و در این ادراک هم نمی‌تواند مدعی ادراک کامل باشد.
منبع: مطالعات حقوق خصوصی بهار 1394، سال چهل و پنجم – شماره 1 رتبه: علمی-پژوهشی/ISC (17 صفحه – از 95 تا 111 )
REASON AS THE SOURCE OF THINKING ABOUT THE DUALITY OF REASON AND NATURAL JUSTICE IN THE FOUNDATION OF VALIDITY OF THE LEGAL RULE
Author: Mahdi, shahabi*;
Abstract: Highlighting the driving cause and its strict relationship with the formal cause and especially the final cause in the intrinsic elements of natural justice has caused the duality of reason and natural justice in the thinking of the proponents of the reason as the source. Since the same emphasis makes the full understanding of the mechanisms of natural justice and its content for the human wisdom impossible. For this reason, one cannot speak of monism of reason and natural justice. Duality refers to God-based monism, at the foundation of the legal rule, as well as the inability to present a criterion for assessing the validity of the content of the legal system. Thus, the reason decreases to the reason as the source; a reason which is limited to the incomplete understanding of the natural rule and cannot create the rule of behavior.