نویسنده: جوان‌بخت، محمد *؛ محمدی، سهیلا ؛
چکیده: حفظ نظم و برقراری امنیت عمومی هدف غایی تدوین قوانین کیفری است، اما گاه قوانین خود به عنوان عاملی جرم‌زا، زمینه‌های اخلال امنیت و نظم عمومی را فراهم می‌آورند، امری که با بررسی موادی از قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (مواد 302، 303 و 630 ق.ت 1375) در خصوص جواز قتل مهدورالدم به وضوح به چشم می‌خورد. مقرراتی که زمینه انتقام‌جویی‌ها، تعصبات و بدگمانی‌ها را صرفا با استناد به برداشت‌ها و مطالعات سطحی متون فقهی که از عمق و دقت کافی برخوردار نمی‌باشند فراهم کرده است. لذا در این نوشتار ضمن بررسی عمیق‌تر متون فقهی و نظریات علمای فقه، به مطالعه جواز قتل‌های غیرقضایی از منظر امنیت اجتماعی، آثار جواز آن، دلایل جرم‌شناختی این قسم قتل‌ها و در نهایت ارائه تدابیر پیش‌گیرانه از قتل‌های غیر قضایی از جمله؛ پررنگ‌تر کردن نقش محیط‌های آموزشی، علمای دین و رسانه‌های گروهی، پای‌بندی به اصول قانون اساسی، جرم‌انگاری قتل‌های غیرقضایی می‌پردازیم و پس از بررسی انجام شده در نهایت راهکار مقابله با این مسئله را از طریق سه اصل پیشگیری اجتماع محور، احترام به اراده ملی و حقوق دولت و احساس مسئولیت دولت محقق دانسته‌ایم.
منبع: فقه و تاریخ تمدن پاییز 1394، سال اول – شماره 3 (دوره جدید) رتبه: علمی-پژوهشی/ISC (24 صفحه – از 45 تا 68 )
