نویسنده: سینایی، حسنعلی ؛ زمانی، سعید ؛ علی، مهرابی ؛
چکیده: انتخاب روشهایی با سرعت و دقت مناسب برای تصمیمگیری، همواره جزو چالشهای مدیران به حساب میآمده است. از مهمترین تصمیمات مدیران، تصمیم به سرمایهگذاری میباشد و از روشهای مختلف سرمایهگذاری، میتوان به معامله سهام در بازارهای مالی اشاره نمود. مارکویتز با بیان مدل پرتفوی در سال 1952، فصل جدیدی را در تصمیمات سرمایهگذاری آغاز کرد، ولی به مرور زمان نواقص این مدل برای محققان آشکار و باعث انجام اصلاحاتی در آن شد. یکی از این نواقص در نظر نگرفتن محدودیتی تحت عنوان حداقل مقادیر معاملاتی است. در این مطالعه، به منظور کمک به تصمیمگیری مؤثر در زمینه انتخاب سبد سهام، مدلی بر اساس مدل مارکویتز و با لحاظ کردن محدودیت مذکور، بکار گرفته میشود. سپس، مدل استفاده شده، توسط الگوریتمهای ژنتیک و زنبور عسل حل و نتایج حاصل از الگوریتمها با مرز کارای ایجاد شده توسط مدل مارکویتز مقایسه میگردد. نمونه پژوهش از شرکتهای فعال در بورس اوراق بهادار تهران در طی سالهای 1383 تا 1387 انتخاب شدهاند. نتایج پژوهش نشان میدهد، برای حل مدل مورد استفاده، الگوریتم زنبور عسل نسبت به الگوریتم ژنتیک کارایی بالاتری دارد.
منبع: پژوهشنامهی مدیریت اجرایی نیمهی دوم 1393، سال ششم – شماره 11 رتبه: علمی-پژوهشی/ISC (20 صفحه – از 83 تا 102 )
