نویسنده: داداش پور، هاشم*؛ شجاعی، دلارام ؛

چکیده: عدالت فضایی یکی از ارکان اصلی توسعه متعادل در درون و بیرون کلانشهر است. امروزه در حاشیه کلانشهر‌ها می‌توان نمودی از بی‌عدالتی فضایی را مشاهده نمود، که منجر به تشدید تله‌های فضایی شده و فقر شهری را تشدید نموده است. هدف این پژوهش تبیین انتقادی بی‌عدالتی فضایی در نواحی پیرامونی کلانشهر تهران مشخصاً اسلامشهر و شهر قدس که با هدف نهایی تغییر و تحول این فضاها جهت توانمندسازی ساکنین آنها است، برسد. در این راستا با استفاده از پارادایم انتقادی و روش تحلیل گفتمان انتقادی به جمع‌آوری داده‌ها با دو روش مصاحبه و تحلیل اسناد پرداخته شده است. شش مقوله قدرت، سلطه، ‌عدالت، وابسته‌سازی، ایدئولوژی، حق به شهر و شهروندی تبیین شدند و حاصل این تبیین نشان‌دهنده این است که این شش مقوله بر ابعاد گوناگون مفهوم قدرت، عدالت و اقتصاد سیاسی دلالت دارند و همچنین اهمیت بعد سیاسی نهادی قدرت در کنار سایر ابعاد اجتماعی، اقتصادی و کالبدی سایه‌ای از بی‌عدالتی فضایی در این شهرها ایجاد کرده است. در نتیجه جهت تغییر و رسیدن به عدالت فضایی و رهایی از تله فضایی فقر صرفاً عدالت توزیعی ملاک عمل نیست بلکه حرکت در توزیع متناسب قدرت در بعد نهادی می‌تواند راهگشا باشد.

منبع: هنرهای زیبا – معماری و شهرسازی بهار 1401، دوره بیست و هفتم – شماره 1 رتبه علمی-پژوهشی (وزارت علوم/ISC (‎15 صفحه – از 19 تا 33 )

دانلود مقالهدانلود مقاله

10.22059/jfaup.2022.334565.672720عدالت


Application of the Critical Paradigm in Understanding Spatial Injustice Around the Metropolis of Tehran

Author: Hashem, dadashpoor*; delaram, shojaee;

Abstract: Spatial justice is one of the main pillars of balanced development inside and outside the metropolis. Today anexample of spatial injustice can be seen around metropolises. This has intensified the spatial poverty traps and increased urban poverty in these places. The distribution ofspatial justice in the metropolis of Tehran is in a dynamicrelationship that is the result of a triple of power, opportunity and wealth. In such a way that by moving from thenorth of Tehran to the southern and western suburbs, thequality and quantity of welfare development indicatorsare gradually reduced and the level of poverty and spatialinjustice is increased. The existing views and discoursesabout these spaces have mostly taken action in the fieldof lack of services and their distribution, but in practice,they have not been able to explain the issue of urban poverty and spatial injustice in these spaces. The purpose ofthis study is a critical explanation of spatial injustice andurban poverty in the suburbs of Tehran, specifically Islamshahr and the Quds City. What factors produce andreproduce spatial injustice and urban poverty in the cityof Islamshahr and the city of Quds? Also, recognizing thedimensions shaping urban poverty and spatial injusticeand then identifying the structures in these spaces in orderto achieve the ultimate goal, which is to change and transform these spaces to empower their residents, is anothergoal of this article. In this regard, using the critical paradigm and the method of critical discourse analysis, datacollection has been done by two methods of interview anddocument analysis. Six categories of power, domination,justice, dependency, ideology, right to the city and citizenship were explained. The result of this explanation showsthat these six categories imply different dimensions of theconcept of power, justice and political economy. Also,the importance of the institutional political dimension ofpower along with other social, economic and physical dimensions has created a shadow of spatial injustice in thesecities. As a result, in order to change and achieve spatialjustice and get rid of the spatial poverty trap, only distributive justice is not the criterion for action, but moving in the proportional distribution of power in the institutionaldimension can be the way forward. It was concluded thatnot only the objective dimension is important, but also themental dimension is directly involved in this matter. Thehidden layer of power in the shadow of ideology has beenable to create spatial injustice, colonialism, domination,dependency and so on. And in line with this article, urbanplanners and managers can cover the hidden mechanismsof urban spatial injustice and spatial poverty traps withsystematic measures and with the aim of changing the direction of movement of dimensions. This article has alsobeen able to bring the critical view of the objectivist viewof spatial injustice closer to subjectivism and also to examine layers such as power, political economy, ideology,etc. in more depth.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

چهار + هفده =